تهویه مرغداری نادرست یکی از عوامل بهره وری پایین در امر تولید و افزایش آن، در سالن مرغداری می باشد. برای مدیریت درست و رشد تولید، بایستی آگاهی کاملی از نیاز های طیور و قدمی اساسی در رفع این نیاز ها برداشته شود. مهمترین و در اولویت ترین نیاز پرنده تهویه مناسب یا همان ایجاد هوا و اکسیژن لازم همراه با دما و رطوبت مناسب در سالن مرغداری می باشد.
هرچه در هوادهی و تهویه مرغداری تمرکز بیشتری داشته باشیم قطعا در بهبود و افزایش جوجه ریزی و رشد طیور و در نهایت رشد اقتصادی موفقتر از قبل خواهیم بود.
مزایای تهویه مناسب در سالن های مرغداری :
- انتقال هوای گرم و بخار
- انتقال به بیرون گاز آمونیاک و مونوکسید کربن
- خارج کردن گرد و غبار از سالن
- تخلیه بوی نا مطبوع فضولات و حاصل از تخمیر
- تنظیم و کنترل دما
- ایجاد اکسیژن به میزان کافی برای جوجه
انواع تهویه مرغداری :
- تهویه سالن های رو باز
- تهویه طبیعی سالن های بسته
- تهویه مصنوعی با فشار منفی
- تهویه با فشار مثبت
- تهویه عرضی
- تهویه طولی
- تهویه از کف
- تهویه از سقف
- تهویه از روش جت فن
تهویه مرغداری در سالن های رو باز :
سالن های روباز به سالن هایی گفته می شود که پوشیده با سقف نیست. به منظور استفاده از این روش دیواره سالن را تا یک متر حصار می کشند و مابقی را با پوشش نایلون یا پرده محصور می کنند. و با توجه به رشد جوجه باز و یا بسته می کنند.
این سیستم برای مناطق معتدل صورت می گیرد. از معایب این مدل، عدم کنترل دما و رطوبت در سالن می باشد و از مزایای آن صرفه جویی در مصرف سوخت و عدم نیاز به سرمایه اولیه می باشد.
تهویه طبیعی مرغداری :
در این سیستم هم معمولا در مناطق معتدل و خنک استفاده می شود معمولا در این سیستم از پنجره ها شاتر و پنجره اینلت استفاده می شود و رابطه مستقیم با جریان باد طبیعی دارد. برای هوادهی بهتر در این مدل پنجره ها در یک طرف در نزدیکی سقف و در روبرو در نزدیکی کف نصب می کنند. در این سیستم هم از هزینه اولیه نیز خبری نیست ولی با نبود جریان باد به مشکلات متعددی برخورد می کند.
تهویه با فشار منفی :
در این سیستم از هواکش مکنده نیز استفاده می شود و هوای آلوده و سمی از طریق هواکش به بیرون تخلیه می شود و هواده ها، هوای تازه را وارد محیط سالن می کنند. معمولا از این سیستم در مناطق سرد بهره گیری می کنند. در فواصل خیلی سرد به منظور فراهم کردن گرما از جت هیتر نیز استفاده می شود.
تهویه با فشار مثبت :
در این مدل با هواکش دمنده صورت می گیردو هوای تازه وتمیز به وسیله هواکش وارد سالن می شود. در این مدل هوا همیشه در حال گردش می باشد. از مزیت های این سیستم ارتباط غیر مستقیم گاز های سمی با با هواکش نیز می باشد. و از معایب ان با افزایش فشار، رطوبت سالن افزایش می یابد. و باعث نم گرفتگی بستر نیز می شود.
تهویه عرضی مرغداری :
در این سیستم که بیشتر در مرغداری ها توصیه می شود برای عرض 8 تا 12 بهترین بازدهی را دارد . طوری که هواکش ها در دیواره طولی سالن و هواده ها در دیواره روبرو با هواکش قرار می گیرند . تا هوای آلوده با طی مسافت کمتری به بیرون انتقال یابد. فقط بایست در نظر داشت به منظور عدم فضای کور در سالن، هواکش و هواده دقیقا در روبروی هم قرار نگیرند.
تهویه تونلی :
در این نوع از تهویه، هواکش ها در انتهای سالن و هواده ها در انتهای دیگر سالن قرار می گیرند و هوا با مسافت طول سالن از محیط خارج می شوند. در این مدل از تهویه حتما باید توجه ویژه ای به سرعت هوادهی داشت. که برای هر سن مرغ متغیر می باشد. هوادهی بایست با سرعت متناسبی صورت گیرد تا باعث خفگی و یا سرمای مرغان نشود. در این روش حداکثر دما تا 8 درجه کاهش می یابد.
تهویه از کف :
برای تهویه از کف ابتدا کانالی در کف سالن تعبیه می گردد و در ابتدای آن هواکش قرار می دهند و معمولا در زیر هر چند دانخوری یک دریچه قرار می دهند دلیل ایجاد این دریچه ها، تجمع مرغان در آن منطقه می باشد. با روشن شدن هواکش، هوا از طریق این دریچه ها وارد کانال شده و از انتهای کانال خارج می شود. برای تامین گرما در زمستان در نزدیکی سقف کانالی ساخته شده و به وسیله هواکش گرمایشی گرمای مورد نیاز به محیط وارد می شود.
تهویه مرغداری از سقف :
در این روش که معمولا در مناطق بسیار سرد و یا بسیار گرم انجام می گیرد، و در سالن هایی با عرض بیش از 12 متر توصیه می شود.در این مدل هواکش ها در سقف سالن نصب شده و هواده ها در دو طرف جداره قرار می گیرند.
تهویه مرغداری با استفاده از جت فن :
در این سیستم در 30سانتی متری سقف کانالی ساخته می شود که معمولا به شکل استوانه ای می باشد در این خط کانال حفره هایی قرار دارد و در ابتدای آن هواکش با قدرت بالا شروع به پرتاب باد می کند و هوا از طریق حفره ها به سطح مرغداری می رسند.
